Tytuł wpisu, miał brzmieć „Lwów jesienią”. Ale pogoda spłatała miłego figla, i już wieczorem się okazało, że pory roku, zmieniają się wraz ze zmianą strefy czasowej. Niech więc będzie „Zimowy Lwów”. A wybrałem się tam, z wesołą, rozrywkową ekipą, którą do autokaru upchnął, niezastąpiony gaduła, erudyta jakich mało – Wojteku „Łosio” Łosiewicz. Tak więc, Andrzejki we Lwowie, nabrały formy karnawału.
A zima we Lwowie, zaskoczyła nie tylko chłodem i puszystym opadem, ale przede wszystkim – urodą. „Cmentarz Łyczakowski” wyglądał bajecznie, szczególnie, że był prawie pusty, pozbawiony niekończących się przemarszów wycieczek z Polski (tylko my). Ale zobaczylim też, urokliwe mury zamku w Starym Siole pod Lwowem, które w takiej scenerii, mogą jak nic miłość wywołać.
Przytrafiła się mi (pośrednio) przygoda, której nie doświadczyłem jeszcze nigdy. Ale skoro śpiewają „tylko we Lwowi”, to czemu nie..? Moją znajomą, która obok mnie szła Prospektem Swobody, tuż pod Operą Lwowską, próbowało obrabować kilka młodych Ukrainek. Na bezczelnego, w biały dzień, wśród tłumu turystów, otworzyły jej plecaczek i wyciągnęły z niego portfel. Kiedy się zorientowała, już zdążyły wyjąć z niego 800 zł i rozdzielić je między sobą. Nie zdążyły czmychnąć. Dzięki naszej stanowczości, ale też pomocy Ukraińca, który był świadkiem zajścia, udało się złodziejkom kieszenie opróżnić i odzyskać całość złupionej kasy, chociaż nie bez trudu.
Akcja trwała najwyżej pięć minut, ale ile dziewczyna ma teraz wspomnień…
W drodze powrotnej, też było ciekawie. Kierowca osobówki wpadł w poślizg i „ściął” słup oświetleniowy, w jakiejś wioseczce, gdzieś pomiędzy Żółkwią, a przejściem w Dołhobyczowie. Słup padł martwy na jezdnię, ale przewody do niego „uwiązane”, wciąż dawały znaki życia: iskierki i takie tam. Udało się nam przekonać naszego kierowcę, że jest zajebistym kierowcą i NA PEWNO da radę przejechać obok. No i dał. Brawo ON..!
